E tmerrshme: Ka vrarë mbi 350 vajza, lirohet nga burgu, i humbin gjurmët... (Video)

Pedro Alonso Lopez nga Kolumbia, i njohur si Përbindëshi i Andeve, pranoi fajësinë për vrasjen e mbi 350 vajzave brenda 8-12 viteve. Pasi është lënë në liri, ka humbur çdo gjurmë e tij.

Shumë besojnë se Pedro Alonso Lopez ka vrarë shumë vajza tjera në Ekuador, Peru dhe Kolumbi, por ai këtë nuk pranoi. Pas 16 viteve burgimi në Ekuador dhe pesë viteve në një spital psikiatrik në Kolumbi, më 1998 shpallet i shëruar dhe lirohet.

Përbindëshi që ka thënë se sërish do të vras në liri, ka humbur çdo gjurmë. Askush nuk e di nëse ende po vret në zonat e largëta të Amerikës së Jugut, transmeton Telegrafi.

Vrasësi masiv është lindur më 1948 në Santa Isabel të Kolumbisë, si fëmija i shtatë nga 13 fëmijët e një prostitute të varfër. Nëna e tij, kur ky ishte në klasën e tetë, e hedh në rrugë pasi e ka parë duke bërë seks me motrën e tij. Që atëherë ka jetuar i uritur, duke lypur dhe duke qenë viktimë e dhunës seksuale.

Në burg përfundoi si 18 vjeç për vjedhjen e një makine dhe aty thotë se ka përjetuar dhunim grupor. Ka thënë se është hakmarrë ndaj dhunuesve, duke vrarë tre nga katër sa ishin, ndërsa pasi është liruar nisi marshin e përgjakshëm. Se si ka vepruar, flet intervista që e dha para se të lirohet më 1998.

“Viktimat i kërkoja në tregje. Kërkoja vajza me fytyrë të caktuar, të bukur dhe naive. Duhej të ishte vajzë e mirë që punon me nënën. Ndonjëherë e ndiqja për 2-3 ditë. Prisja të mbetej vetëm. Ia jepja ndonjë dhuratë, si pasqyre, e dërgoja jashtë qytetit dhe i premtoja se do t’i jap një dhuratë edhe nënës së saj.

Pastaj e dërgoja në vend të fshehtë, ku e priste një varr i gatshëm. Ndonjëherë aty ishin kufomat e viktimave të mëparshme. I merrja me të mirë, dhe në mëngjes i dhunoja. Agimi më nxiste. I detyroja vajzat për seks dhe me duar i kapja për fyti. Kur Dielli perëndonte, unë veç i kisha ngulfatur.

Duheshin 15 minuta që të vdisnin. Isha i kujdesshëm. Isha gjatë me to, që të bindesha se kanë vdekur. Me pasqyre vërtetoja nëse merrnin frymë. Ndonjëherë duhej t’i vrisja sërish. Kurrë nuk kanë bërtitur, sepse nuk e prisnin këtë. Ishin naive. Shoqet e mia të vogla donin shoqëri. Shpesh i kam vendosur 3-4 në të njëjtin varr. Pas një kohe më neveriteshin sepse nuk lëviznin, prandaj kërkoja vajza tjera”, ka thënë ai.

Pas vrasjeve të para, ai kapet nga indianët indigjenë në Ekuador që e torturojnë dhe e varrosin deri në fyt. Disa misionarë të krishterë e lirojnë dhe ia mundësojnë të ikë, pas së cilës ai vazhdon me vrasje.

Se e a kanë shëruar në burg e në spital kjo nuk dihet, meqë për të askush më nuk ka dëgjuar. /Telegrafi/