E vërteta e tmerrshme mbi haremin e Gaddafi-t

Nga Guy Walters

Daily Mail

Horrori nisi me disa prekje të lehta. Ajo ishte vajza 15- vjeçare që kishte mbajtur një buqetë me lule për 62- vjeçarin, që tani po e puthte me butësi.

Burri ishte Muammar Gaddafi, diktatori i Libisë, që kishte marrë pushtetin 35 vjet më parë. Njerëzit e quanin atë Udhëheqësi, por pjesa tjetër e botës e njihte vetëm si Kolonel Gaddafi.

Atë mëngjes të prillit 2004, Gaddafi po vizitonte një shkollë në vendlindjen e tij, në Sirte, në brigjet e Mesdheut.

Vajza ishte përzgjedhur për t’i dhënë Udhëheqësit një buqetë me lule dhe ky konsiderohej një privilegj.

Përpara se të mbërrinte Gaddafi, ajo ishte nervoze dhe dridhej. Ai e kapi për dore dhe më pas i përkëdheli kokën.

Në atë kohë ajo ishte euforike. E kishte prekur Udhëheqësi! Ishte një nder i vërtetë.

Ajo nuk ia kishte idenë se çfarë kuptimi kishte ajo përkëdhelja në kokë.

Të nesërmen pasdite mbërriti edhe makina. Vajza po punonte në sallonin e bukurisë të mamasë kur brenda u futën tre gra, të veshura me uniforma ushtarake.

Mamasë së vajzës iu tha se ajo duhet të dorëzonte një tjetër buqetë me lule tek “Baba Muammar-i” për shkak se ajo ishte prezantuar aq bukur një ditë më parë.

Pavarësisht protestave të mamasë, ato e morën vajzën dhe u larguan me shpejtësi drejt një kampi në shkretëtirë.

Aty ajo u prezantua sërish përpara Gaddafi-t, që ishte ulur në një karrige të kuqe dhe mbante në duar një telekomandë. E pa nga koka deri në këmbët dhe urdhëroi një nga gratë: “Bëjeni gati”.

Vajzën e terrorizuar e morën dhe e zhveshën. E matën dhe i morën edhe një kampion gjaku. Më pas i depiluan të gjithë trupin.

I veshën një palë tanga, një fustan të shkurtër dhe i patinuan fytyrën. Më pas e rrasën tek dhoma e Gaddafi-t.

E shokuar, ajo pa që ai ishte i zhveshur në krevat. Menjëherë tentoi që të largohej, por një nga ndihmëset femra e kapi dhe i tha që të bënte atë që i kërkohej.

U ul pranë Gaddafi-t dhe ai nisi që ta puthte. Ajo mbeti si e ngrirë dhe në një moment e shtyu.

Në atë moment u shfaq sërish ndihmësja femër.

“Kapeni këtë kurvë,” bërtiti Gaddafi.“Edukojeni dhe ma sillni sërish këtu”.

Atë mbrëmje, Gaddafi e rrahu vajzën dhe mori atë që donte.

“Nuk do e harroj kurrë atë moment,”kujton më vonë vajza. “Ai dhunoi trupin tim dhe më nguli një thikë në shpirt. Ajo thikë nuk do dalë kurrë”.

Duket si një histori e dalë nga imagjinata, por është e vërtetë.

Edhe pse nuk e dimë emrin e vërtetë të vajzës, në një libër të fuqishëm, të quajtur “Haremi i Gaddafi-t”, të shkruar nga gazetarja franceze Annick Cojean, ajo quhet thjesht Soraya.

Cojean e takoi Soraya-n në Tripoli në tetor të vitit 2011 dhe menjëherë i ra në sy bukuria e saj, ajo ngjante me aktoren Angelina Jolie.

Kur Soraya i tregoi historinë e saj, Cojean nuk e besoi fillimisht. Ajo kishte dëgjuar shumë histori të ngjashme për krimet e Gadddafi-t, por gjithmonë si dorë e dytë, jo nga viktimat.

Cojean kaloi muaj të tërë duke verifikuar historinë e saj. Ajo takoi njerëz që e kishin njohur atë në vitet e vështira, takoi edhe gra që kishin vuajtur në përvoja të ngjashme nga duart e Udhëheqësit.

Nuk ka asnjë dyshim se ajo që thotë Soraya është një e vërtetë e tmerrshme. Për thuajse shtatë vite ajo u përdhunua, u rrah, u abuzua e madje mbi të u urinua nga një person që pretendonte se ishte një nga emancipuesit më të mëdhenj në botën arabe.

Shumë nga episodet në libër janë tepër të tmerrshme për t’u treguar, por mjafton të thuhet që të bëjnë për të vjellë.

Historia e Soraya-s është tipike. Ajo ishte një nga mijëra gra e vajza të reja libiane, që u rrëmbyen nga shkollat, shtëpitë apo vendet e punës dhe u detyruan të ishin skllave seksi.

Por lideri libian nuk kufizohej vetëm tek femrat. Ai abuzonte seksualisht edhe me rojet e rinj meshkuj përpara haremit të tij.

I mbushur me kokainë, uiski, cigare dhe Viagra, Gaddafi e përdorte seksin jo vetëm si armë fizike, por edhe si armë politike për të zgjeruar pushtetin.

Gratë dhe vajzat e figurave të larta shantazhoheshin, korruptoheshin, detyroheshin të tradhtonin dhe të bënin seks.

Disa gra madje rrëmbeheshin gjatë ceremonive martesore, si një shfaqje e fuqisë.

Siç ka pranuar një nga bashkëpunëtorët e tij të ngushtë pas vdekjes së tiranit, ai mendonte seriozisht vetëm për seksin, pasi qeveriste, poshtëronte dhe dhunonte përmes seksit.

Në publik, Gaddafi pretendonte se kishte në zemër të drejtat e grave. Në vitin 1981 tha se kishte vendosur që të çlironte të gjitha gratë e Libisë nga shtypja.

Si shembull të këtij premtimi, ai e rrethoi veten me gra truproja.

Mesazhi ishte i qartë: nëse edhe Udhëheqësi i madh u beson femrave për sigurinë e tij, edhe meshkujt libianë duhet të ndjekin shembullin e tij dhe të trajtojnë gratë si të barabarta.

Megjithatë, truprojat e tij nuk ishin vetëm vitrina. Shumica e tyre ishin rrëmbyer dhe përdhunuar nga Gaddafi.

Vetë Soraya në disa raste kishte shërbyer si një nga rojet e Gaddafi-t.

Mabrouka Sherif, që kujdesej për të gjetur virgjëreshat për Gadedafi-n, kishte arritur që të kapte një post të rëndësishëm në shtet.

Kur regjimi i tij ra dhe ai u vra në tetor të vitit 2011, Libia dhe bota nuk e kishte mendjen që të shihte krimet që kishte bërë ai ndaj femrave.

Për shkak të stigmës, shumë pak femra flisnin hapur për atë që u kishte ndodhur.

Një prej tyre thotë: “Do vrisja veten nëse burri ose fëmijët do mësonin për atë që më ka ndodhur”.

Ashtu si Soraya, ka shumë në çdo qytet të Libisë.

Një prej tyre quhet Leila dhe ishte po ashtu nxënëse shkolle kur u përdhunua nga Gaddafi.

Herën e parë, kur u përdhunua, ajo humbi ndjenjat.

Kur erdhi në vete, Gaddafi ishte duke punuar në tavolinë.

“Ka për të të pëlqyer më vonë,” i tha duke qeshur. Ai e përdhunoi atë për tre vite me radhë.

Një tjetër grua, Houda, thotë se asaj i kishin bërë shantazh që të flinte me Gaddafi-n pasi vëllai i saj ishte arrestuar nga regjimi i tij.

Udhëheqësi e goditi, e kafshoi dhe e përdhunoi në zyrë. Më pas e la të mbyllur pa bukë e ujë për dy ditë.

Sot, Soraya dhe të tjera gra që kanë mbijetuar, po përpiqen që të ndërtojnë jetën e tyre.

Soryara, që është akoma 20 e ca vjeçe, thotë se ka trupin e një plake.

Ajo pi deri në 60 cigare në ditë, një zakon që i ka mbetur nga Gadafi dhe nuk mund të integrohet plotësisht në shoqëri.

Edhe pse abuzuesi i saj ka vdekur, dhimbja që ka injektuar ai në gratë e këtij vendi nuk do të zhduket.